Welke beleggingsstijl en welke regio’s gedijen bij een nieuwe rentestijging?

Dat cyclische aandelensectoren het best presteren als de Amerikaanse 10-jaarsrente de hoogte ingaat, kan u hier lezen. Maar welke invloed heeft een stijging van de langetermijnrente op de verschillende regio’s en de stijlen die beleggers in hun portefeuille kunnen overwegen?

Sinds het begin van de jaren ’80 kennen zowel de Amerikaanse als de Europese langetermijnrentevoeten een sterke daling. Het ging zelfs zo ver dat we een tijdje negatieve rentevoeten optekenden. Maar meer en meer economisten wijzen op een stijging van de langetermijnrentevoeten in de komende jaren. Als voorbeeld nemen ze graag de 10-jaarsrente. Voor aandelenbeleggers is de trend van die 10-jaarsrente – en dan al zeker de populaire Amerikaanse - een belangrijke parameter bij het beheer van een gediversifieerde portefeuille.

Een stijgende rente bepaalt welke sectoren het goed en minder goed zullen doen op de beursvloer, maar ze zorgt ook voor regionale verschillen en stijlverschillen. In een recent rapport van JPMorgan zagen we de volgende grafiek. Die toont welke regio’s en stijlen het relatief beter doen in tijden van stijgende rentevoeten.

Japan en eurozone als winnaars

Op regionaal vlak zien we dat Japan en de eurozone het beter doen wanneer de 10-jaarsrentevoeten de hoogte ingaan. Aan de andere kant zien we met de groeilanden en de VSA de landen die minder zouden presteren. Ergens logisch ook, want Japan en de eurozone hebben in hun belangrijkste beursindices (Nikkei 225, Stoxx Europe 600, Euro Stoxx 50) vooral industriële waarden. Laat die het nu net goed doen wanneer de rente stijgt. De Verenigde Staten en de groeilanden tellen dan weer vooral technologieaandelen in hun referentieindices (S&P 500, Nasdaq, MSCI Emerging Markets). De technologiesector ondervindt hinder van stijgende rentevoeten omdat ze veel investeringen vergt. En die worden duidelijk duurder bij hogere rentevoeten.

Meer S dan L

Op het vlak van beleggingsstijlen stellen we vooral vast dat “small caps” (aandelen met een marktkapitalisatie van 500 miljoen tot 2 miljard dollar) het beter doen dan “large caps” (aandelen met een marktkapitalisatie van meer dan 10 miljard dollar). De marktkapitalisatie van een beursgenoteerd bedrijf bekomen we door het aantal uitstaande aandelen te vermenigvuldigen met de beurskoers.

Opnieuw komt dit doordat “small cap” aandelen vooral in industriële en cyclische sectoren terug te vinden zijn. M.a.w. sectoren die profiteren van een expansieve wereldeconomie. En een groei van de wereldeconomie gaat vaak gepaard met stijgende rentevoeten. Vandaag is het relatief eenvoudig om in “small caps” te beleggen want er zijn verschillende trackers die bv. Europese of Amerikaanse “small caps” indices volgen.

Grafiek 1 : regionale en stijlcorrelaties met de Amerikaanse tienjaarsrente

Bron : JPMorgan

Conclusie

De kans op een stijging van de langetermijnrente neemt toe in de volgende jaren. Wanneer we dan weten dat de Amerikaanse 10-jaarsrente wereldwijd de koers uitzet, is het geen slecht idee om uw aandelenportefeuille eens tegen het licht te houden. De grafiek laat ons vermoeden dat de keuze voor aandelen uit de eurozone en Japanse aandelen en wat extra gewicht aan “small cap”-aandelen wel eens de juiste beslissingen zouden kunnen zijn.

Geert Van Herck Chief Strategist KEYPRIVATE