Beleggen in groeilanden: zijn beleggingsfondsen een slimmere koop dan trackers?

De Amerikaanse financiële markten staan niet alleen geboekstaafd als ’s werelds grootste, meest liquide en meest gekapitaliseerde. Ze zijn ook de efficiëntste. Omdat er zoveel marktparticipanten - koper en verkopers - zijn, kan u veronderstellen dat de prijs die u voor een aandeel betaalt rekening houdt met alle beschikbare informatie over dat bedrijf, de sector, de economische context, het rentebeleid, enzovoort. Anders gezegd: de koers van een aandeel past zich onmiddellijk aan op basis van alle gegevens die voorhanden zijn. Zodra er bijvoorbeeld slecht nieuws verschijnt over een bedrijf, houden beleggers daar direct rekening mee, waardoor de koers vrijwel meteen daalt.

Zoeken naar verborgen parels?

Volgens deze efficiëntemarkthypothesekunnen beleggers dan ook moeilijk een informatievoordeel hebben. Beter beleggen dan de rest van de markt (= al die andere miljoenen beleggers), door onbekende patronen of ondergewaardeerde aandelen uit te buiten? Dat is vrijwel onmogelijk. Er zijn geen verborgen parels op de beurs te vinden, net omdat er zo veel andere beleggers zijn die op hetzelfde moment toegang hebben tot dezelfde info. De markt spoort direct alle kansen snel op, waarna de aandelen gecorrigeerd worden.

Passief beheer vs. actief beheer: 1-0

Die efficiëntemarkthypothese blijkt zich ook in de cijfers te vertalen: grofweg 97% van de actief beheerde fondsen slaagt er niet in de Amerikaanse markten te verslaan over een periode van 20 jaar. Historisch gezien is het dus voor langetermijnbeleggers slimmer om te kiezen voor passief beheer. Anders gezegd: u kan beter gewoon met een tracker een brede index volgen, zoals de S&P 500, in plaats van te kiezen voor een beleggingsfonds dat die S&P 500 probeert te verslaan.

Betere kansen in groeilanden?

De gangbare logica is dat opkomende markten veel minder efficiënt werken. De markten zijn kleiner in omvang, er worden kleinere volumes verhandeld, er zijn minder marktparticipanten, minder analisten, er is minder informatie beschikbaar, en ga zo maar door. Dat betekent dat er dus meer speelruimte is voor actieve beleggers om een informatievoordeel uit te spelen en aldus de markt te verslaan. De ondoorzichtigheid van groeilanden schept dus in theorie betere kansen voor wie bereid is dieper te graven, verder te kijken dan de beschikbare cijfers en de dynamieken van lokale markten echt te begrijpen, zo luidt het.

Kosten, volatiliteit en geopolitieke risico’s

Er schuilt echter een valkuil in deze gedachtegang. De veronderstelling dat inefficiënties automatisch resulteren in hogere rendementen voor actieve beleggers en fondsbeheerders, negeert de complexiteit van deze markten. De risico’s zijn hoger, en de kosten voor het verkrijgen en verwerken van informatie liggen ook significant hoger. Bovendien vereist actief beheer een sterke discipline en een heldere strategie om niet meegezogen te worden in de volatiliteit die groeilanden soms kunnen kenmerken. Daarnaast lijken de geopolitieke risico’s ook hoger in groeilanden. Een voorbeeld hiervan was in maart 2022, toen Rusland uit de indices van groeilanden werd geschrapt, met als gevolg dat vermogensbeheerders deze posities moesten afschrijven.

Passief beheer vs. actief beheer: 2-0

De stelling dat actief beheer beter werkt voor groeilanden, blijkt ook niet te worden bevestigd door de cijfers. Hoewel het succes van actieve managers van land tot land verschilt, is de realiteit dat passief beheer zeker niet moet onderdoen in deze inefficiënte uithoeken van de markt. Integendeel. Zo’n 95% van de actief beheerde fondsen die gericht zijn op de groeilanden slaagt er op lange termijn (20 jaar) niet in om hun benchmarks te verslaan. Ook op een termijn van 10 jaar gaan actieve beheerders onder de lat, blijkt uit onderzoek van Morningstar. Amper 20% van de actieve beheerders in de categorie van aandelen uit de groeilanden bestaat nog na 10 jaar en doet het beter dan de index. De kans dat u de markt dus kan verslaan met actief beheer is dus beperkt, zowel in zogenaamde efficiëntere markten (VS en ook Europa) als in inefficiënte markten (groeilanden). Als u toch uw kans wil wagen met actief beheer, dan wachten u bovendien nog enkele obstakels. Want welk fonds moet u dan precies kiezen? Wetende dat het overgrote merendeel op lange termijn slechter zal presteren dan zijn benchmark? En wetende dat niets of niemand kan garanderen dat een puik presterend fonds ook verder goed zal blijven presteren … ?

Beleggen met trackers of met fondsen?

Bij Keytrade Bank kiest u zelf waarin u belegt