Meer over de Europese regelgeving

Europese regelgeving met betrekking tot de spaarfiscaliteit: Wat verandert er?

De Europese Richtlijn van 2003 betreffende belastingheffing op inkomsten uit spaargelden in de vorm van rentebetaling (de Richtlijn) is sinds 1 juli 2005 van kracht en bevat de basisbepalingen van de regelgeving die de lidstaten van de EU in hun nationale wetgeving hebben omgezet. Enkele landen en territoria die niet behoren tot de Europese Unie, passen gelijkaardige regels toe via een aantal internationale verdragen (Jersey, Guernsey, het eiland Man, Anguilla, Turks- en Caicoseilanden, Caymaneilanden, Britse Maagdeneilanden, Montserrat, de Nederlandse Antillen, Aruba en de geassocieerde gebieden (Zwitserland, Liechtenstein, Monaco, San Marino). Alle landen en territoria die de Richtlijn toepassen, worden hierna aangeduid als "Deelnemende Landen". De Richtlijn is door de wet van 17 mei 2004 en het KB van 26 maart 2005 omgezet in Belgisch recht en wordt aangevuld door administratieve rondzendbrieven en door verklarende documenten uit de financiële sector. Op 1.1.2010 worden bepaalde wijzigingen van de omzetting in Belgisch recht van de bovengenoemde Richtlijn van kracht op grond van het KB van 27.9.2009. De grootste verandering is dat België heeft beslist om vanaf 1.1.2010 een einde te maken aan de overgangsperiode, dat wil zeggen dat ons land voortaan zal overgaan tot het automatisch uitwisselen van informatie.

Waarom deze regelgeving? Middelen?

De lidstaten hebben vastgesteld dat een ingezetene van lidstaat A de belasting op renteopbrengsten uit spaargeld kan beperken of vermijden via beleggingen in land B, ingeval land B een gunstige belastingwetgeving toepast (bv. een volledige belastingvrijstelling op inkomsten uit spaargeld voor niet-ingezetenen). De Richtlijn wil vermijden dat de keuze, om zijn geld in een bepaald land te beleggen, wordt ingegeven door het belastingstelsel van dat land. Met dat doel voor ogen hebben de Deelnemende Landen een stelsel in het leven geroepen voor het uitwisselen van informatie. Aanvankelijk was gepland dat drie Deelnemende Landen (België, Luxemburg, Oostenrijk) gedurende een overgangsperiode niet zouden overgaan tot een uitwisseling van informatie maar een bronbelasting zouden toepassen. Op 1.1.2010 eindigt deze overgangsperiode voor België met als gevolg dat ons land overgaat tot het automatisch uitwisselen van informatie.

Automatisch uitwisselen van informatie

De automatische uitwisseling van informatie houdt de verplichting in dat de banken de belastingadministratie op de hoogte te brengen wanneer ze rente uitbetalen aan natuurlijke personen die ingezetene zijn van een ander Deelnemend Land. Vervolgens deelt de belastingadministratie deze informatie mee aan de belastingadministratie van het Deelnemende Land waar de betreffende cliënt verblijft en waar hij zal worden belast. Ten laatste op 31.3.2011 zullen de Belgische banken voor de eerste keer de informatie doorspelen die betrekking heeft op de inkomsten zoals bedoeld in vraag 5 en die in 2010 door hun cliënten ontvangen werden in een ander Deelnemend Land dan België.

Welke informatie zal worden uitgewisseld?

Via een automatische zending zal Keytrade Bank ten laatste op 31.3.2011 aan de Belgische belastingadministratie de volgende informatie meedelen:

• de identiteit van de cliënten met fiscale verblijfplaats in een ander Deelnemend Land dan België die in 2010 inkomsten hebben ontvangen zoals bedoeld in vraag 5;
• het FIN (fiscaal identificatienummer) van de cliënten; deze informatie is nieuw en bestaat nog niet in alle Deelnemende Landen; bij gebrek daaraan worden de geboorteplaats en -datum meegedeeld;
• hun verblijfplaats;
• hun rekeningnummer(s) waarop de betreffende inkomsten werden gecrediteerd (geen andere rekeningnummers);
• het bedrag en het soort inkomsten

Over welke inkomsten gaat het?

Het gaat over inkomsten uit beleggingen zoals hierna beschreven, die binnen het toepassingsgebied van de Richtlijn vallen, meer bepaald:

• de verkregen interesten op deposito's (zichtrekeningen, spaarrekeningen, termijnrekeningen)
• gelopen en gekapitaliseerde interesten die sinds 1 juli 2005 zijn verworven uit schuldvorderingen: overheids- en andere obligaties, nulcouponobligaties (gestorte interesten op de vervaldag), kasbons (met eenvoudige of gekapitaliseerde coupon), bepaalde gestructureerde obligaties ...;
• dividenden van distributie-ICB's (Instellingen voor Collectieve Beleggingen) die beleggen in obligaties, geldmarktinstrumenten of liquiditeiten, "gemengde" ICB's (die gedeeltelijk in schuldvorderingen beleggen).

We merken op dat op 31.12.2010 de "grootvadersclausule" wordt afgeschaft. Ter herinnering: inkomsten uit schuldvorderingen (vooral kasbons en obligaties) die voor 1.3.2001 zijn uitgegeven (en onder voorbehoud dat er na 1 maart 2002 geen nieuwe uitgiftes verbonden aan deze effecten werden uitgegeven), waren vrijgesteld van de bronbelasting. Dat betekent dat vanaf 2011 de inkomsten van deze effecten binnen het toepassingsgebied van de Richtlijn vallen en dus onderhevig zijn aan de automatische informatie-uitwisseling. De volgende inkomsten vallen niet onder het toepassingsgebied:

• aandelen;
• verzekerings- en pensioenproducten;
• afgeleide producten (warrants, opties ...);
• ICB's die niet beleggen in schuldvorderingen

En de ICB's?

A. De ICB betaalt dividenden uit Dividenden van ICB's ontvangen door personen op wie de automatische informatie-uitwisseling van toepassing is, worden gekwalificeerd als rentebetalingen en onder het toepassingsgebied van de Richtlijn wanneer:

• de ICB gevestigd is in de EU en een Europees paspoort heeft;
• het gaat om een distributiefonds (een fonds dat dividenden uitkeert in tegenstelling tot een kapitalisatiefonds);
• de belegde activa zijn samengesteld uit schuldvorderingen zoals bedoeld in de Richtlijn (bv. obligaties);
• het kan ook gaan om een gemengd fonds naar Belgisch recht dat in aandelen en obligaties belegt op basis van een minimum van 15% in rentegevende producten zoals gedefinieerd in de Richtlijn.

In het laatste geval kunnen zich twee situaties voordoen bij de automatische informatie-uitwisseling:

• De bank kan bepalen welk deel van het dividend afkomstig is uit rente: dat deel wordt dan aan de belastingadministratie meegedeeld.
• De bank krijgt daarover geen informatie vanwege de emittent: het volledige dividend wordt meegedeeld.

B. De ICB wordt terugbetaald, verkocht of afgelost

De meerwaarden, gerealiseerd op de verkoop, terugbetaling of aflossing van ICB?s (distributie- en kapitalisatiefondsen) door personen op wie de automatische informatie-uitwisseling van toepassing is), worden gekwalificeerd als rentebetalingen en vallen onder de Richtlijn wanneer:

• het fonds in de EU gevestigd is en een Europees paspoort heeft;
• het fonds meer dan 40% (25% vanaf 1.1.2011) van zijn vermogen belegt in schuldvorderingen zoals bedoeld in de Richtlijn.

Bij de automatische informatie-uitwisseling kunnen zich drie situaties voordoen:

• De bank kan bepalen welk deel van de meerwaarde bestaat uit rente: dat deel wordt dan aan de belastingadministratie meegedeeld.
• De bank krijgt geen informatie vanwege de emittent: de volledige meerwaarde wordt meegedeeld.
• De bank kan het werkelijke bedrag van de meerwaarde niet bepalen: in dat geval wordt de opbrengst van de verkoop, terugbetaling of aflossing aan de belastingadministratie meegedeeld.

Met andere woorden, de bedoelde meerwaarden zijn die welke zijn gerealiseerd op:

• ICB's die alleen bestaan uit obligaties;
• "gemengde" ICB's die meer dan 40% (25% op 1.1.2011) van hun vermogen in schuldvorderingen beleggen.

Is het op mij van toepassing? Zo ja, wat zijn de gevolgen?

De uitwisseling van informatie heeft betrekking op natuurlijke personen met fiscale verblijfplaats in een ander Deelnemend Land dan België te weten Duitsland, Oostenrijk, Bulgarije, Cyprus (Grieks gedeelte), Denemarken, Spanje (met inbegrip van de Canarische Eilanden), Estland, Finland, Frankrijk (met inbegrip van de overzeese departementen), Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Polen, Portugal (met inbegrip van Madeira en de Azoren), het Verenigd Koninkrijk (met inbegrip van Gibraltar), Roemenië, Slovakije, Slovenië, Zweden en de Tsjechische Republiek. Het is op u van toepassing: de automatische uitwisseling van informatie zal worden toegepast zonder dat u zelf iets moet ondernemen. Uw tussenkomst kan wel worden gevraagd bij de identificatieprocedure of eventueel om vast te stellen dat het niet langer op u van toepassing is (bv. omdat u een ingezetene van België bent geworden; in dat geval zijn uw inkomsten onderworpen aan de Belgische roerende voorheffing).

Kan men de automatische uitwisseling van informatie vermijden?

Het is niet mogelijk de automatische uitwisseling van informatie te vermijden wanneer die op u van toepassing is en u de betreffende inkomsten ontvangt. We merken op dat, ingeval er in de loop van het jaar een wijziging komt in de fiscale verblijfplaats en die wijziging de toepassing van de Richtlijn vereist, de automatische informatie-uitwisseling slechts betrekking zal hebben op de betreffende inkomsten vanaf de wijziging van de fiscale verblijfplaats.

Bent u diplomaat of ambtenaar (EU, NAVO, Eurocontrol ...)?

U hebt de specifieke documenten ingevuld en aan de bank meegedeeld (bv. het formulier HIS276 voor ambtenaren van de Europese instellingen) U wordt:

• Gelijkgesteld met een niet-ingezetene als u ervoor hebt gekozen om vrijgesteld te zijn van de Belgische roerende voorheffing. In dat geval is de automatische uitwisseling van informatie op u van toepassing wanneer u afkomstig bent uit een van de Deelnemende Landen. De documenten die u hebt ingediend voor het verkrijgen van vrijstelling van de Belgische roerende voorheffing (bv. het formulier HIS276 van de Europese instellingen), blijven geldig op 1.1.2010.
• Beschouwd als ingezetene als u ervoor hebt gekozen om niet vrijgesteld te zijn van de Belgische roerende voorheffing. In dat geval is de automatische uitwisseling van informatie niet op u van toepassing.

Welke landen vallen onder de richtlijn?

Alle EU-lidstaten en enkele afhankelijke of geassocieerde gebieden. Maken deel uit van de EU op 31/12/2009: België, Bulgarije, Cyprus (Grieks gedeelte),Denemarken, Duitsland,Estland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Malta, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenie, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië, Verenigd Koninkrijk, Zweden. Afhankelijke of geassocieerde gebieden: Nederlands Antillen, Aruba, Guernsey, eiland Man, Jersey, Britse Maagdeneilanden, Montserrat.